Reis Tanzania - 3 oktober

Vandaag liep de wekker al om 07.00uur af. Vandaag begon dan echt de eerste echte dag in Tanzania! Alles gaat hier "pole pole", wat "rustig aan" betekent. Op ons dooie gemakje gingen we dus ontbijten en ons klaarmaken voor school, totdat Charles opeens besefte dat de school om 08.00uur begon en het al ruim na achten was. Nog kauwend op ons broodje stapten we Charles' bus in en snelden we naar school. Aangekomen op het schooltje werden we heel bijzonder ontvangen. Alle schoolkinderen zongen en dansten ons toe met het Tanzaniaanse volkslied, hun schoollied en een lied speciaal voor ons. Vervolgens werden we welkom geheten door het schoolhoofd en stelde Charles ons voor. Wat een blijdschap straalde er van die kinderkoppies af! Iedereen was ongelofelijk dankbaar en blij met onze komst. Later in de ochtend werden we door het schoolhoofd rondgeleid in en om het schooltje. Het schooltje is opgedeeld in verschillende klassen: baby class, middle class, pre-unit en grade 1 t/m grade 5.

Vandaag werd ik toegewezen om de juffen Vicky en Elly in de baby class te helpen. Deze klas bestaat uit 47 leerlingen. De leeftijd van de kinderen in deze klas varieert van 2,5 tot 4 jaar. Ik heb die ochtend geholpen met wiskunde. Maar voordat de les daadwerkelijk kon beginnen, moesten we eerst in alle schriften de rekensommen "kopiëren", overschrijven dus. Wat een klus was dat! De schriftjes vielen bijna van ellende uit elkaar en er was niet eens voor ieder kind een fatsoenlijk potlood beschikbaar. Dat was voor mij een besefmoment dat het hier echt armoedig is. Na een tijdje werden we door het schoolhoofd uit onze klassen gehaald om Tanzaniaanse thee, chai, te drinken. Tjonge wat zat daar een suiker in zeg! Onze gezichten vertrokken steeds meer slok na slok. Met moeite dronken we onze kopjes leeg omdat we ze niet durfden te laten staan. Na de thee werden we uitgenodigd op Charles' kantoor. Hij vertelde ons dat het in Tanzania financieel gezien heel erg lastig is om je kinderen Engels onderwijs te bieden. Om dit onderwijs voor zoveel mogelijk kinderen mogelijk te maken is hij begonnen als coördinator bij Khaya Volunteers. Met behulp van deze organisatie heeft hij het schooltje opgezet. Hij zet hier vrijwilligers uit alle streken van de wereld in waar nodig, om het doel van de school te realiseren: "we let out children find their own answers and solutions".

Na het gesprek gingen we lunchen, we aten Tanzaniaanse hutspot! Heerlijk! Na de lunch nam Charles ons mee naar de bank in Ngaramtoni zodat we Tanzaniaanse shiling konden wisselen. Voor de eerste, en waarschijnlijk ook de laatste keer in mijn leven, ben ik zo rijk geweest. Voor 40 Amerikaanse dollar kreeg ik namelijk 90.880 shiling, bizar! Daarna zijn we naar Arusha gegaan om een simkaart te regelen en boodschappen te doen op de lokale markt. Ik werd overweldigd door alle geuren en kleuren om me heen. Ik voelde me net een wandelende bezienswaardigheid tussen de lokale bevolking omdat ik van top tot teen werd geïnspecteerd. Toen de buit binnen was voor het avondeten vertrokken we weer huiswaarts. We aten die avond chips mayai, friet met ei en ananas. Het was erg smaakvol! Na het eten speelden we nog een potje UNO met Paschazia, de dochter van Charles. Toen was het tijd voor mijn eerste Afrikaanse douche, lees: een teiltje water om mijn lichaam af te spoelen.

Na het "douchen" was het tijd om lekker te gaan slapen. Op naar een nieuwe dag!