Reis Tanzania - Safari

23 oktober

Goodmorning Africa! Vandaag begon het langverwachte avontuur: 5 dagen lang op safari naar de mooiste parken van Tanzania. Voor vandaag stond Tarangire National park op de planning: hét olifantenpark van Tanzania (I’m so excited!). We reden rond ‪08.00 uur weg naar Ngaramtoni om daar Sander en Amber op te halen. Ik was blij want ik zag Charles, Anna en Paschazia weer eventjes, al was het maar een paar minuutjes. Mijn Afrikaanse jurk die ik had laten aanmeten was inmiddels ook klaar. Ik paste ‘em gauw eventjes voordat we vertrokken. Hij paste perfect en stond me voorbeeldig. De foto komt later :) We pakten de spullen van Amber en Sander in de safariauto en begonnen aan onze 3-uur-durende rit naar Tarangire. Aangekomen in het park besloten we eerst te lunchen voordat we aan onze trip zouden beginnen. Toen we onze buikjes rond gegeten hadden stapten we weer in de auto. Nu gaat het écht beginnen! Het duurde niet lang voordat we de eerste dieren zagen: enorme groepen olifanten, maar ook zebra’s, buffels, antilopen en leeuwen. Na een geweldige dag dieren spotten was het tijd om naar onze overnachtingsplek te rijden. We reden steeds verder weg van het park. Waar zouden we terechtkomen?, spookte door mijn hoofd. Na een tijdje kwamen aan op een soort afgelegen veld waar houten huisjes gebouwd stonden. Fieuw, dat valt me heel erg mee! We installeerden ons en kleedden ons om voor het avondeten. Vooraan het veldje was een soort keukentje/restaurantje waar we gingen eten. We ontmoetten daar onze privékok (wat een luxe!) die alle maaltijden voor ons bereid en vanaf morgen met ons mee reist. Nu nog hopen dat die kok ook een beetje lekker kan koken. Het eten smaakte werkelijk voortreffelijk. We aten preisoep, salade, gebakken vis en fruit, heerlijk smullen dus. Alsof we nog niet genoeg verwend werden, werden we ondertussen werden geamuseerd door een Afrikaanse zang/dansgroep. We hadden de tijd van ons leven. Toen was het tijd om naar bed te gaan. We deden de deur van ons huisje open en schrokken ons helemaal rot. Links, rechts, onder, boven en in de badkamer: o-ver-al salamanders! Ieeeeuw! Nu begrijp ik waarom Tanzania de meeste dieren per vierkante meter heeft. “Oké, rustig blijven, die beesten doen niets. We halen de bedden van de muur, checken of er er geen beesten in zitten en gaan dan rustig slapen”, spraken we elkaar toe. Dachten we dat we alle hoeken van de kamer geïnspecteerd hadden, zat er een salamander IN (hoor je me? IN! AAAAHH!) mijn bed. Ik ben niet gauw bang, maar dit ging mij echt een brug te ver. Ik gilde het uit en moest gewoon huilen van angst en paniek. No way dat ik hier vanavond ging slapen. Ik besloot daarom bij Sara en Richella in bed te kruipen. Daar lagen we dan, met z’n drietjes in een tweepersoonsbed. Richella zette een rustgevend muziekje op dat ons hopelijk zou helpen om tussen deze beestenboel in slaap te vallen, maar dit eindigde eerder in buikspiertraining van het lachen. Wat maken we toch wat mee. Lala salama. 

24 oktober

Goedemorgen! Na een overheerlijk ontbijtje zijn we op weg gegaan naar Serengeti National Park. Onderweg stopten we langs de weg om rode bananen te kopen want we hadden ook nog niet genoeg lekkers gehad :) Voordat we in Serengeti aankwamen, moesten we eerst een groot deel van Ngorongoro Conservation Area doorkruisen. Hoe verder we kwamen, hoe kouder het werd. Een dik vest was niet overbodig geweest. De reis naar Serengeti was echt niet fijn. Dat onze chauffeur niet zo’n goede rijstijl heeft, is een understatement. We reden continu ruim boven de toegestane snelheid en als er wegonderbrekingen waren, reden we geen omweg, nee dan reden we gewoon off-road. Gelukkig hadden we na een tijdje een tussenstop bij de Masai om even bij te komen. De Masai is een nomadenstam die voornamelijk in Tanzania en Kenia leeft. Ze leven nog steeds hun eeuwenoude tradities na. Zo dragen ze blauwe en rode doeken over hun naakte lichamen (rood symboliseert de kleur van bloed en schrikt wilde dieren af, blauw staat voor de god van de lucht die zij aanbidden) zijn ze polygaam, leven ze van melk, bloed en vlees van hun vee en wonen ze in hutjes. We werden ontvangen met een welkomstdans, mochten rondkijken in hun hutjes en kochten een paar leuke souvenirs. Toen was het tijd om onze weg naar Serengeti te vervolgen. Onze chauffeur gaf ons opnieuw de schrik van ons leven wanneer we meerdere malen bijna een dier aan reden. Gelukkig kwamen we heelhuids aan in Serengeti. Serengeti betekent letterlijk “eindeloze vlakte”. Dat was ook het enige wat ik dacht toen we het park binnenreden. Wat kon je hier oneindig ver kijken! We hadden deze dag onwijs veel geluk. We zijn namelijk tweemaal getuige geweest van leeuwen die op honeymoon waren, chita’s, luipaarden, giraffen, gnoes, impala’s en nog veel meer prachtige dieren. Nadat we in het park een geweldige zonsondergang hadden gekeken zijn we naar onze volgende overnachtingsplek gereden. We kwamen aan op een campsite middenin het park zonder (!!!) omheining. In principe sliepen we dus gewoon tussen de wilde dieren. B

est wel spannend. Nadat we een koude douche hadden genomen was het tijd om te eten. De kok had opnieuw heerlijk uitgebreid voor ons gekookt, wat boffen we daar toch mee! Na het eten zijn we gauw gaan slapen, want morgen staat de wekker al om 05.30 uur. Lala salama! 

25 oktober

Na een ijskoude nacht waarin we werden vergezeld door allerlei dierengeluiden, stonden we om half 6 op. We gingen gelijk op weg zodat we de zonsopgang konden bewonderen. We waren amper van de campsite af of we zagen de eerste leeuwen al. Nu besefte ik hoe spannend deze nacht eigenlijk was geweest. Niet veel later zagen we op een paar meter afstand twee chita’s! We hebben onwijs veel geluk dat we in zo 'n korte tijd al zo veel verschillende dieren hebben gespot. Alleen de neushoorn nog, en dan hebben we de gehele big five al gezien! 

In tegenstelling tot gisteren reden we vandaag heerlijk rustig. We hingen met onze koppies uit de safari-auto, genietend van het zonnetje op ons gezicht. Keek je links van je, dan was er een dor en droog savanne landschap, keek je naar rechts dan was het groener dan groen. 

Rond lunchtijd reden we terug naar de campsite. De kok had pizza, pannenkoeken en patat voor ons bereid. De drie P’s in één maaltijd, genieten! We deden wat potjes Yathzee en hadden het onwijs gezellig. Na de lunch begon de temperatuur enorm te stijgen. Dit merkte ik dan ook echt aan mijn lichaam. Ik was echt even helemaal op. Waarschijnlijk door een combinatie van alle indrukken en de slechte en korte nachten. Na de lunch begonnen we aan onze tocht richting de campsite in Ngorongoro waar we vannacht zouden slapen. Ik besloot even mijn ogen dicht te doen in de hoop dat ik me weer wat beter zou gaan voelen. Na even gedut te hebben, was ik weer helemaal de oude. Na een tijdje kwamen we aan op de campsite. Ik wist niet wat ik zag. We sliepen op een soort veld hoog in de bergen met uitzicht op de krater die we morgen gaan bezoeken. Het is elke dag weer een verrassing waar we gaan slapen, dat maakt deze safari zó tof. We werden door onze gids geïnstrueerd dat we vannacht absoluut niets buiten onze tent mochten laten liggen, we niet uit onze tent mochten komen en niet te veel geluid mochten maken aangezien er buffalo’s en hyena’s op de campsite kunnen lopen. Nou, dat is fijn om te weten, dacht ik. Nu slaap ik vannacht zéker niet meer. Ik legde me er maar bij neer en besloot een douche te nemen. Wonder boven wonder was ‘ie warm! En dat terwijl we middenin de wildernis verbleven. Vanavond was het avondeten echt een feestje. We aten soep, een Tanzaniaans stoofpotje en als nagerecht kregen we gefrituurde banaan met honing. Echt smullen! Al rond 20.00uur zijn Amber en ik naar onze tent gegaan omdat we helemaal op waren van de afgelopen dagen. We hadden de grootste lol. Amber belde nog even met haar ouders. Ze vertelde hen over de leeuwen die we van een paar meter afstand hadden gezien en trok daarbij een verbijsterd gezicht. Ik schrok enorm van haar reactie omdat ik dacht dat ze een of ander beest in onze tent zag. Gelukkig was het loos alarm. We schaterden het uit van het lachen. Wat zijn we toch een helden haha! We ritsten onze tent goed dicht en maakten ons klaar voor een onwijs spannende nacht. Lala salama!

26 oktober

Habari ya asubuhi! Vanmorgen stonden we al rond 5 uur op. Vannacht was een hele spannende en bovendien ijskoude nacht geweest. We hoorden allerlei dierengeluiden en meerdere malen bewoog het tentdoek alsof er iemand heel hard tegenaan zat te duwen. Bij het ontbijt hoorden we van onze gids dat er vannacht buffalo’s op de campsite waren geweest. Dat we vannacht gezelschap hadden gehad, was ook te zien aan de verse drollen die naast onze tent lagen. Als je op zoek bent naar een spannende en avontuurlijke plek om te overnachten, dan is dit zeker weten een aanrader! Na het ontbijt begonnen we aan een spectaculaire afdaling in de Ngorongoro crater. Beetje bij beetje trok de mist weg en onthulde zich een adembenemend landschap. Wat waren de kleuren hier beeldschoon! En wat hadden we een uitzicht! Nadat we amper een kwartier in de krater gespendeerd hadden, zagen we iets ongelofelijks bijzonders in de verte: een neushoorn! Het is super bijzonder om een neushoorn te spotten, omdat er maar zo’n 20 neushoorns in deze krater aanwezig zijn. In 4 dagen tijd hadden we dus al de gehele Big Five gespot! Ongelofelijk! Onze dag kon niet meer stuk. We genoten volop van al het moois dat we tegenkwamen: hyena’s, zebra’s, gnoes, buffalo’s, olifanten, jakhalzen, nijlpaarden, noem maar op. Als kers op de taart zagen we nét voordat we de krater verlieten nog 3 leeuwen! Inmiddels staat de teller al op 15 leeuwen, bizar! We verlieten de krater en reden terug naar de campsite om daar te lunchen. Na de lunch zijn we teruggereden naar de overnachtingsplek van de eerste safaridag, naar het salamanderhok dus. Bahbahbah! Deze keer zat er gelukkig geen salamander in mijn bed waardoor ik vannacht met een gerust hart kon gaan slapen.  

27 oktober

Ondanks dat de wekker vanmorgen weer heel vroeg stond, werd ik uitgerust wakker. Het was al weer de laatste safaridag. We fristen ons op, pakten onze spullen en sloten de deur van ons huisje af. Onze kok had weer een overheerlijke ontbijtje voor ons bereid. We smulden ervan terwijl er in de bomen om ons heen allemaal aapjes zaten toe te kijken. Wat een mooi gezicht! Na het ontbijt stapten we de jeep in op weg naar Lake Manyara. Er was alleen den klein probleempje: de motor startte niet. Het zal toch niet waar zijn. Gelukkig waren er een paar sterke mannen die de jeep konden aanduwen. De motor kwam weer op gang, daar gingen we! 

Na een kwartiertje rijden kwamen we aan in Laka Manyara National Park. De omgeving hier had veel weg van Arusha National Park. Toen we het park binnenreden werden we gelijk verwelkomd door fluitende tropische vogeltjes en spelende aapjes. Dichtbeboste jungleachtige delen wisselden zich af met open weide vlaktes waar je uitzicht had op het meer, Lake Manyara, waar het park naar is vernoemd. Dit meer staat bekend om de talloze hoeveelheid aanwezige flamingo’s waardoor het helemaal roze kleurt. Omdat er hier echter een hele droge periode is geweest, stond het meer voor een groot deel droog. We konden daarom niet dichtbij genoeg komen om dit geweldige plaatje te bewonderen, erg jammer. We waren een beetje teleurgesteld en klaagden dat we in dit park nog niet veel dieren hadden gezien. Wat zijn we soms toch een stelletje zeurende en ontevreden Nederlanders. Ik betrapte mezelf erop dat ik even niet besefte dat ik hier al zóveel moois heb gezien waar ik ongelofelijk dankbaar voor moet zijn. Onze stemming sloeg al gauw weer om toen we grote groepen zebra’s, gnoes, hertjes en zelfs een leeuw die een zebra opat, zagen. Omdat we deze safari nog niet genoeg verwend waren, stond er ook nog eens een hele familie olifanten op ons te wachten. Wat een mooi gezicht! Eén olifant kwam zelfs zo dichtbij, dat ik ‘em bijna kon aanraken. Aan alle leuke dingen komt een eind. Zo ook aan deze safari. Na de lunch zijn we terug naar Tengeru gereden. Wat heb ik een aantal prachtige dagen gehad. Zoveel soorten dieren gezien en zoveel verschillende omgevingen. Wat is de schepping toch één groot wonder. Ik kan amper in woorden uitdrukken hoe dankbaar en blij ik ben dat ik dit alles heb mogen meemaken. Het is een ervaring die ik nooit of te nimmer meer ga vergeten. En bovendien staat er nog meer fantastisch op de planning: vannacht vliegen we namelijk naar het tropische Zanzibar om daar 5 dagen lang te genieten van zon en zee. Heerlijk.

PS: Ik lig nu op Zanzibar te genieten van de witte stranden en een azuurblauwe zee. De WiFi is hier niet sterk genoeg om de foto’s van de safari te uploaden, dus die volgen nog.